می‌گویند شغل آدم‌ها، آن‌ها را با خودشان روبه‌رو می‌کند. ما از سال ۱۳۴۸ با خودمان روبه‌رو شدیم و با این باور‌ که کاری که به آن اعتقاد داشته باشی دنیایت را می‌سازد، برای هر لحظه‌اش برنامه داشتیم و هر لحظه‌اش را با رضایت  انجام داده‌ایم.

این کار باعث می‌شود احساس کنیم زنده‌ایم و سودای افزودن چیزی به هستی داریم.